Site icon Alomaliye.com Güncel Mevzuat, Muhasebe, Ekonomi, Vergi, SGK Haberleri

İşçinin İstifasının İrade Fesadı Nedeniyle Geçersiz Olması – Yargıtay 9. Hukuk Dairesi Kararı E: 2017/12946

T.C.

YARGITAY

9. Hukuk Dairesi

Esas No: 2017/12946

Karar No: 2019/22061

Tarihi: 10/12/2019

» İşçinin İstifasının İrade Fesadı Nedeniyle Geçersiz Olması

» İşçinin Evlilik Nedeniyle Feshi

» Kıdem Tazminatı Ödenmesinin Gerekmesi

[vc_row][vc_column][vc_message message_box_color=”juicy_pink”]

ÖZET: Davacı işçi, istifasının baskı sonucu alındığını ve irade fesadına dayandığını ileri sürmüş, davacı tanıkları bu yönde iddiayı destekleyen anlatımda bulunmuşlardır. Aynı zamanda davalı işveren tarafından savunma yazısının alındığı gün istifa dilekçesi imzalanmış olması da dilekçenin iddiaya konu olay sebebiyle alındığı sonucunu doğurmaktadır. İddiaya konu hatalı işlem konusunda davacı işçinin savunması dikkate alındığında haklı fesih nedenlerinin bulunmadığı da anlaşılmaktadır.

Öte yandan davacı işçinin dosyaya sunduğu 06.06.2013 tarihli dilekçesiyle henüz işyerinde çalıştığı sırada evlilik sebebiyle iş sözleşmesini sona erdirdiği ileri sürülmüş olup, davacı işçi bakımından bu beyanın bağlayıcı olduğu kabul edilmelidir. Davacı 13.06.2013 tarihinde noter kanalıyla gönderdiği ihtarnamede de evlilik sebebiyle işyerinden ayrıldığını belirtmiş olup, kıdem tazminatının yasal koşullarının oluştuğu anlaşılmaktadır.

[/vc_message][vc_column_text]

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:

Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete ait hastanede tıbbi sekreter olarak çalıştığını, evlilik nedeniyle işten ayrılmak istemesine rağmen talebinin kabul edilmediğini ancak raporunun bitimine müteakip iş akdinin feshedildiğini, en son 1.000 TL. net ücret karşılığında çalıştığını ve son bir buçuk yıldır aylık 100,00 TL. kasa tazminatı ödendiğini, sabah 08:00-akşam 17:00 saatleri arasında haftanın altı günü çalıştığını, dini ve milli bayramlarda da çalışmanın sürdüğünü ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, ücret, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti ve kasa tazminatının davalıdan tahsilini istemiştir.

B) Davalı Cevabının Özeti:

Davalı vekili, davacının asgari ücretle çalışmaktayken iş akdini 27.05.2013 tarihinde verdiği istifa dilekçesiyle kendisinin sonlandırdığını, çalıştığı süre boyunca birçok kez hakkında şikayet olduğunu ve kendisine uyarı, kınama ve ihtar cezaları verildiğini, hatta hastadan para alıp muhasebeye teslim etmediğinin tespit edilmesine karşın bunu dalgınlığı sebebiyle yaptığını beyan ettiğini, iş akdinin bu sebeplerle feshedilebileceğini bildiğinden kendisinin 27.05.2013 tarihinde istifa dilekçesi vererek iş akdinin 11.06.2013 tarihinde sona erdirilmesini talep ettiğini ve bu talebin uygun görüldüğünü ancak bu tarihten sonra rapor aldığını ve bu yüzden çıkış işleminin rapor tarihini takip eden 21.06.2013 tarihinde yapıldığını, fazla mesai ve bayram çalışmaları alacağı bulunmadığını, bu çalışmalara karşılık telafi izni kullandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.

C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti

Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak kıdem tazminatı, ücret alacağı ve kasa tazminatı alacağının reddine diğer taleplerin kabulüne karar verilmiştir.

D) Temyiz:

Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Davacı işçi, iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı neden olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek ihbar ve kıdem tazminatı isteklerinde bulunmuş, davalı işveren davacı işçinin imzasını taşıyan istifaya dayanmıştır.

Mahkemece, davacı işçinin istifa etmek suretiyle işyerinden ayrıldığı gerekçesiyle kıdem tazminatı talebinin reddine karar verilmiş, ihbar tazminatı yönünden ise olumlu olumsuz herhangi bir hüküm kurulmamıştır.

Dosya içindeki bilgi ve belgelere göre, davacı işçinin hatalı işlem sebebiyle 27.05.2013 tarihinde savunması alınmış, davacı işçi savunmasında “14.05.2013 tarihinde Miktat ……………..  adlı hastaya poliklinik girişi yapacağım yerde kontrol girişi yaptım. O günkü veznenin yoğunluğu ve eşimin babasının ölümü nedeniyle kafamın dalgın oluşu yaptığım hatadan dolayı özür dilerim. Yaptığım hatamın bir daha olmayacağı, hasta 22.05.2013 tarihinde hastanemize yine müracaat ettiğinde işlemini ben aldım. O gün hastaya fatura kestim ve hatamdan dolayı 35 TL ücreti kendim ödedim. Bunu da muhasebeye bildirmiş bulunmaktayım.” şeklinde açıklamada bulunmuştur. Davacının aynı tarihte verdiği istifa dilekçesinde 11.06.2013 tarihi itibariyle işyerinden ayrılacağı belirtilmiştir. Davacı işçi, istifasının baskı sonucu alındığını ve irade fesadına dayandığını ileri sürmüş, davacı tanıkları bu yönde iddiayı destekleyen anlatımda bulunmuşlardır. Aynı zamanda davalı işveren tarafından savunma yazısının alındığı gün istifa dilekçesi imzalanmış olması da dilekçenin iddiaya konu olay sebebiyle alındığı sonucunu doğurmaktadır. İddiaya konu hatalı işlem konusunda davacı işçinin savunması dikkate alındığında haklı fesih nedenlerinin bulunmadığı da anlaşılmaktadır.

Öte yandan davacı işçinin dosyaya sunduğu 06.06.2013 tarihli dilekçesiyle henüz işyerinde çalıştığı sırada evlilik sebebiyle iş sözleşmesini sona erdirdiği ileri sürülmüş olup, davacı işçi bakımından bu beyanın bağlayıcı olduğu kabul edilmelidir. Davacı 13.06.2013 tarihinde noter kanalıyla gönderdiği ihtarnamede de evlilik sebebiyle işyerinden ayrıldığını belirtmiş olup, kıdem tazminatının yasal koşullarının oluştuğu anlaşılmaktadır.

Mahkemece ihbar tazminatının reddine ve kıdem tazminatının kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kıdem tazminatının reddi ile ihbar tazminatı bakımından olumlu olumsuz karar verilmemesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.

F) Sonuç:

Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Exit mobile version