Danıştay 4. Daire Kararı E.2016/1359
T.C.
DANIŞTAY
Dördüncü Daire
Esas No : 2016/1359
Karar No : 2017/7736
Anahtar Kelimeler : -Özel Maliyetler,
-Kiraya Verene Devir,
-İktisadi Değer
Özeti: Kiralanan gayrimenkule yapılan özel maliyet harcamalarına ait olduğu iktisadi kıymetlerin kiraya verene teslime edildiğinden sözü edilen kıymetlerin iktisadi değeri araştırılmadan yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı hakkında.
Temyiz Eden Taraflar: 1- … Mağazacılık Anonim Şirketi
Vekili : Av. …
2- İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığı
İstemin Özeti: Davacı adına, kiralamış olduğu gayrimenkuller için yapmış olduğu özel maliyet harcamalarının ait olduğu iktisadi kıymetleri kiraya verenlere teslim ettiğinden bahisle tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle vergi ziyaı cezalı olarak tarh edilen 2009/11, 12, 2010/1 ila 9, 12, 2011/1 dönemleri katma değer vergisi ile 2009/11 ve 2010/6 dönemlerinde alınan katma değer vergisi iadelerinin haksız olduğu gerekçesiyle yapılan tahakkukun kaldırılması istemiyle dava açılmıştır. İstanbul 8. Vergi Mahkemesinin 14/12/2012 gün ve E:2011/2215, K:2012/3688 sayılı kararıyla; özel maliyet bedeli niteliğine haiz iktisadi kıymetlerin tahliye aşamasında kiraya verenlere bırakılmasının teslim niteliği taşıdığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Davacı, kararın hukuka aykırı olduğunu, davalı idare karar harcına hükmedilmediğini ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir
Savunmanın Özeti : Davalı idarece temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuş, davacı cevap vermemiştir.
Tetkik Hâkimi Uğur Karaca’nın Düşüncesi : Ticari icaplar gereğince ekonomik bir değere sahip kıymetlerin bedelsiz teslim edilmesinin söz konusu olamayacağı anlaşıldığından, dava konusu kıymetlerin iktisadi bir değerinin bulunup bulunmadığına yönelik herhangi bir tespit olmaksızın yapılan cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık görülmediğinden Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince işin gereği görüşüldü:
Davacı adına, kiralamış olduğu gayrimenkuller için yapmış olduğu özel maliyet harcamalarının ait olduğu iktisadi kıymetleri kiraya verenlere teslim ettiğinden bahisle tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle vergi ziyaı cezalı olarak tarh edilen 2009/11, 12, 2010/1 ila 9, 12, 2011/1 dönemleri katma değer vergisi ile 2009/11 ve 2010/6 dönemlerinde alınan katma değer vergisi iadelerinin haksız olduğu gerekçesiyle yapılan tahakkukun kaldırılması istemiyle açılan davanın reddine ilişkin Vergi Mahkemesi karan temyiz edilmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 3. maddesinin (B) fıkrasında “Vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyeti esastır. Vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyeti yemin hariç her türlü delille ispatlanabilir. Şu kadar ki, vergiyi doğuran olayla İlgisi tabii ve açık bulunmayan şahit ifadesi ispatlama vasıtası olarak kullanılamaz, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan ve olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfeti bunu iddia eden tarafa aittir.” kuralı yer almıştır.
Yine anılan Kanunun 134. maddesinde, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu, incelemeye yetkili olanlar tarafından lüzum görüldüğü takdirde incelemenin, işletmeye dahil iktisadi kıymetlerin fiili envanterinin yapılmasına ve beyannamelerde gösterilmesi gereken unsurların tetkiklerine de teşmil edilebileceği hükmüne yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, davacı şirketin kiralamış olduğu ve liste halinde belirtilen gayrimenkullerine normal bakım, tamir ve temizleme giderleri dışında, gayrimenkulü genişletmek ve iktisadi kıymetini devamlı olarak artırmak maksadıyla vitrin, aydınlatma, elektrik tesisatı, raf gibi giderler yaptığı, söz konusu giderlerin Özel Maliyetler hesabına borç kaydedilmek suretiyle aktifleştirildiği, gayrimenkullerin kira sözleşmelerinde öngörülen kira süreleri tamamlanmadan davacı şirket tarafından tahliye edildiği, tahliye tarihleri itibariyle özel maliyet bedeli niteliğine haiz giderlerden müteşekkil olan iktisadi kıymetlerin mülkiyetinin bedelsiz olarak taşınmazları kiraya veren maliklere devredildiği ve bu devir işlemi nedeniyle vergi zıyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatının gerçekleştirildiği görülmüştür.
Bu durumda, davacı tarafından tahliye esnasında bıraktığı kıymetlerin karşılığında herhangi bir gelir elde etmediğinin ihtilafsız olduğu, ticari icaplar gereğince ekonomik bir değere sahip kıymetlerin bedelsiz teslim edilmesinin söz konusu olamayacağı anlaşıldığından, dava konusu kıymetlerin iktisadi bir değerinin bulunup bulunmadığına yönelik herhangi bir tespit olmaksızın yapılan cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmamıştır.
Açıklanan nedenlerle; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesi uyarınca davalı idarenin temyiz isteminin mahkeme karan bozulduğundan yeniden verilecek kararda yargılama giderleri de ilgili ayrıca hüküm kurulacağından bu nedenle reddine, davacının temyiz isteminin kabulü de Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına, yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen Mahkemeye gönderilmesine, 2577 sayılı Kanunun 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde Danıştay’da kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 27/11/2017 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle karara katılmıyorum.
