İş Kanununda (4857 S.K.) İş Sözleşmesi
4857 Sayılı İş Kanunu
…
“İKİNCİ BÖLÜM
İş Sözleşmesi, Türleri ve Feshi
Tanım ve şekil
MADDE 8. – İş sözleşmesi, bir tarafın (işçi) bağımlı olarak iş görmeyi, diğer tarafın (işveren) da ücret ödemeyi üstlenmesinden oluşan sözleşmedir. İş sözleşmesi, Kanunda aksi belirtilmedikçe, özel bir şekle tâbi değildir.
Süresi bir yıl ve daha fazla olan iş sözleşmelerinin yazılı şekilde yapılması zorunludur. Bu belgeler damga vergisi ve her çeşit resim ve harçtan muaftır.
Yazılı sözleşme yapılmayan hallerde işveren işçiye en geç iki ay içinde genel ve özel çalışma koşullarını, günlük ya da haftalık çalışma süresini, temel ücreti ve varsa ücret eklerini, ücret ödeme dönemini, süresi belirli ise sözleşmenin süresini, fesih halinde tarafların uymak zorunda oldukları hükümleri gösteren yazılı bir belge vermekle yükümlüdür. Süresi bir ayı geçmeyen belirli süreli iş sözleşmelerinde bu fıkra hükmü uygulanmaz. İş sözleşmesi iki aylık süre dolmadan sona ermiş ise, bu bilgilerin en geç sona erme tarihinde işçiye yazılı olarak verilmesi zorunludur.”
Yeni İş kanununda her ne kadar iş sözleşmenin özel bir şekle tabi olmadığı yazılsa da ispat açısından yazılı sözleşmenin delil olarak kullanılması daha güçlüdür. Bu nedenle iş sözleşmesinin yazılı yapılmasında yarar vardır. Bir iş sözleşmesinde aşağıdaki hususların yeralması tavsiye olunur.
1- İşveren ve işçinin ad ve kimlikleri,
2- Yapılacak iş,
3- İşyerinin adresi,
4- Süresi belirli sözleşmelerde sözleşmenin süresi,
5- Ücret, ödeme şekli ve zamanı,
6- Var ise tarafların ileri sürdükleri özel şartlar,
7- Hizmet akdinin yapıldığı gün,
8- Tarafların imzası.
