Sigorta ve Reasürans ile Emeklilik Şirketlerinin Mali Bünyelerine İlişkin Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

01 Mart 2009 Tarihli Resmi Gazete

Sayı: 27156

Başbakanlık (Hazine Müsteşarlığı)’tan:

SİGORTA VE REASÜRANS İLE EMEKLİLİK ŞİRKETLERİNİN MALİ BÜNYELERİNE İLİŞKİN YÖNETMELİKTE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK

                MADDE 1 – 7/8/2007 tarihli ve 26606 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sigorta ve Reasürans ile Emeklilik Şirketlerinin Mali Bünyelerine İlişkin Yönetmeliğin 11 inci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bentler eklenmiştir.

“ı) Ana sermayedarının mali bünyesinin mevcut veya muhtemel yükümlülüklerini yerine getiremeyecek derecede zayıfladığının anlaşılması,

1. i) 9/8/2008 tarihli ve 26962 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sigorta Bilgi Merkezi Yönetmeliğinde yer alan “Üye Sigorta Şirketi” olması durumunda; bilgi işlem alt yapısının sigortacılıkla ilgili kurumlara bilgi verme yükümlülüklerini yerine getirebilecek niteliğe veya yeterliliğe sahip olmadığının ya da istenen bilgileri zamanında ve eksiksiz olarak Merkeze göndermediğinin anlaşılması.”

                MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 15 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

                “MADDE 15 – (1) Şirketlerin, bir sonraki yılda uygulanacak reasürans stratejileri aşağıda yer alan hususları da içerecek şekilde Şirket yönetim kurulu veya müdürler kurulu tarafından onaylanır;

1. a) Branşlar bazında yapılacak reasürans anlaşmalarının türlerinin belirlenmesi usulleri,
2. b) Şirketin her bir branş bazında üzerinde tutacağı tahmini net risk tutarı,
3. c)Reasürörlerin nasıl belirleneceği ve hangi usullerde teklif alınacağının tespiti,

ç) Her bir reasürörden alınacak maksimum koruma tutarı ile bu reasürörlerin mali yeterliliklerinin ne şekilde takip edileceğinin belirlenmesi,

1. d) Reasürans programının nasıl izleneceği, yeterli reasürans teminatının devamlılığının ne şekilde denetleneceği.

(2) Reasürörlerin hangi derecelendirme kuruluşları tarafından derecelendirileceği ve en az hangi notun kabul edileceği Müsteşarlıkça belirlenir. Türkiye’de faaliyette bulunan reasürans şirketlerinin derecelendirme notlarının ülke notunu aşamaması durumunda ülke notu A eşiti sayılır.

(3) Şirketler her bir reasüröre yapılacak devirlerde, Sigorta ve Reasürans ile Emeklilik Şirketlerinin Sermaye Yeterliliklerinin Ölçülmesine ve Değerlendirilmesine İlişkin Yönetmelik hükümleri saklı kalmak kaydıyla aşağıdaki kriterlere uymak zorundadır:

1. a) Bölüşmeli tretelerde tek bir reasüröre yapılacak devir oranının;

1)  Topluluk dışında yer alan ve 2 nci fıkra çerçevesinde belirlenen asgari derecelendirme notu bulunan reasürörler için beher trete  bazında %60’ı aşmaması,

2)  Topluluk içinde yer alan ve 2 nci fıkra çerçevesinde belirlenen asgari derecelendirme notu bulunan reasürörler için beher trete bazında %50’yi aşmaması,

3)  Topluluk içi veya topluluk dışı, 2 nci fıkra çerçevesinde belirlenen asgari derecelendirme notu bulunanlar dışında kalan diğer tüm reasürörler için beher trete bazında %15’i aşmaması.

1. b)Bölüşmesiz nitelikteki programlarda;

1) Topluluk dışında yer alan ve 2 nci fıkra çerçevesinde belirlenen asgari derecelendirme notu bulunan reasürörler için program bazında %60’ı aşmaması,

2) Topluluk içinde yer alan ve 2 nci fıkra çerçevesinde belirlenen asgari derecelendirme notu bulunan reasürörler için program bazında %50’yi aşmaması,

3) Topluluk içi veya topluluk dışı 2 nci fıkra çerçevesinde belirlenen asgari derecelendirme notu bulunanlar dışında kalan diğer tüm reasürörler için beher program bazında %15’i aşmaması.

1. c) İhtiyari işlerde, tek bir reasüröre yapılacak devir oranının,

1) Topluluk dışında yer alan ve 2 nci fıkra çerçevesinde belirlenen asgari derecelendirme notu bulunanlar dışında kalan diğer tüm reasürörler için sigorta bedelinin %60’ını aşmaması,

2) Topluluk içinde yer alan ve 2 nci fıkra çerçevesinde belirlenen asgari derecelendirme notu bulunanlar dışında kalan diğer tüm reasürörler için sigorta bedelinin %50’sini aşmaması,

3) Topluluk veya topluluk dışı, 2 nci fıkra çerçevesinde belirlenen asgari derecelendirme notu bulunanlar dışında kalan diğer tüm reasürörler için sigorta bedelinin %15’ini aşmaması.

(4) Şirketler aşağıda yer alan bilgileri içeren reasürans raporunu, reasürans anlaşmalarının imzalanmasını takip eden bir ay içerisinde Müsteşarlığa göndermek zorundadır.

1. a) Şirketin her bir branş itibariyle sağladığı korumanın; reasürans türleri, sağlanan korumaların tutarları veya oranları, tahmini devredilecek prim tutarlarına ve ödenecek komisyona ilişkin bilgiler,
2. b) Yapılan reasürans sözleşmelerinin veya reasürans sliplerinin birer örneği,
3. c) Reasürans plasmanına ilişkin olarak plasmanın topluluk şirketlerine yapılan kısmının; fiyat, komisyon ve diğer giderler ile koşullar bakımından piyasa şartlarına uygun olduğunu gösteren bilgi ve belgeler,

ç) Varsa kullanılmakta olan modellemeler ve sonuçları ile şirketin kullanmakta olduğu muhtemel en yüksek hasar oranları,

1. d) Reasürörlerin derecesine, ana sermayedarına, faaliyet merkezine, şirket ile doğrudan ya da dolaylı bir ortaklığının olup olmadığına ilişkin ilave bilgiler.

(5) Şirketler bir sözleşme ile ilgili olarak özsermayelerinin % 5’ini aşan miktarda üzerlerinde tutmuş oldukları risklere ilişkin olarak teminatın verilmesini takip eden bir ay içerisinde; verilen teminatın tutarını, reasüröre devredilen tutarı, şirket üstünde kalan net risk tutarını, prim devri yaptıkları reasürörleri ve bu reasürörlerin uluslararası kredi derecelerini içeren ve içeriği Müsteşarlıkça belirlenecek tabloyu Müsteşarlığa bildirmek ve  ayrıca özsermayenin % 10’unu aşan risklerle ilgili olarak yukarıdaki bilgilere ilave olarak, bu riski alma gerekçelerini de bildirmek zorundadır.”

MADDE 3 – Bu Yönetmelik 31/12/2008 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

                MADDE 4 – Bu Yönetmelik hükümlerini Hazine Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Bakan yürütür.