VUK 191 Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğ Sıra No: 191
10 Mayıs 1989 Tarihli Resmi Gazete
Sayı: 20161
213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 257. maddesinin Bakanlığımıza verdiği yetkiye dayanılarak 1 Haziran 1989 tarihinden itibaren, özel muayenehane, özel poliklinik, özel hastane sahibi veya buralarda çalışan hekimlerce (diş hekimi dahil) özel muayene ve tedaviler için düzenlenen reçeteler Vergi Usul Kanunu uyarınca düzenlenmesi zorunlu belgeler kapsamına alınmıştır. Bu nedenle, uyulacak usul ve esaslar aşağıda açıklanmıştır.Özel muayenehane, özel poliklinik, özel hastane sahibi veya buralarda çalışan hekimlerce düzenlenen reçeteler, sadece defterdarlıklarla anlaşmalı matbaalara bastırılarak kullanılacaktır. Reçetelerde belirli bir ölçü aranılmayacaktır.
Matbaa işletmecileri reçete basımında da, Vergi Usul Kanunu Uyarınca Vergi Mükellefleri Tarafından Kullanılan Belgelerin Basım ve Dağıtımı Hakında Yönetmelik hükümlerine uyacaklardır. Matbaa işletmecileri, anılan Yönetmeliğin 14. maddesi uyarınca ilgili defterdarlık ve vergi dairesine verdikleri bilgi formlarından reçetelerle ilgili bilgi formunun bir örneğini ayrıca ‘”Maliye ve Gümrük Bakanlığı Gelirler Genel Müdürlüğü Vergi İstihbarat Şubesi Ulus/Ankara” adresine Yönetmelikte belirtilen süre içinde göndereceklerdir.(*)
Reçetelerde asgari olarak aşağıdaki bilgiler bulunacaktır.
1 – Hekimin adı ve soyadı, iş adresi, vergi dairesi ve sicil (hesap) numarası,
2 – Hastanın adı ve soyadı,
3 – Reçetenin düzenlenme tarihi, seri ve sıra numarası,
4 – Reçetenin düzenlendiği yerin adresi (özel muayenehane ise muayenehane, özel poliklinik ise poliklinik, özel hastane ise hastane adresi).
Ayrıca, reçeteler kullanılacağı yere göre seri ayırımı yapılmak suretiyle matbaalarda bastırılacak ve kullanım yeri için geçerli olacaktır. Mesela; bir hekim özel muayenehane, özel poliklinik, özel hastane gibi birden fazla yerde çalışıyor ve reçete düzenliyorsa, her biri için ayrı seriden bastırılmış reçete kullanacaktır. Özel muayenehane reçetesi, özel poliklinik veya özel hastahanede kullanılmayacaktır.
Reçeteler, kopyalı en az üç örnek olarak düzenlenecektir. Reçetenin düzenlenmiş olması serbest meslek makbuzunun düzenlenmesi mecburiyetini ortadan kaldırmaz. Düzenlenen reçetelerin iki örnegi, serbest meslek makbuzu ile birlikte müşteriye verilecek ve bu örneklerden biri saklanmak üzere eczanede alıkonulacak, üçüncü örnek ise muayenehanede kalacaktır. Reçetelerin sağ üst köşesine kolayca okunabilecek şekilde “Hastaya verilen reçetenin iki örneği de eczaneye götürülecektir” cümlesi yazdırılacaktır.
Kamu kurum ve kuruluşlarına ait hastane, poliklinik, sağlık ocakları gibi yerlerde veya kamu kurum ve kuruluşlarının işyerlerinde kendi personeli için yürütülen sağlık hizmetlerinde kullanılan resmi antetli hekim reçeteleri, bu Genel Tebliğ kapsamına girmemektedir. Ancak, 1 Haziran 1989 tarihinden itibaren bu yerlerde düzenlenen reçeteler, “Muayenesi kurumumuzda yapılmıştır.” ibaresi ve kurum yetkilisinin adı, soyadı ve görevini belirtir kaşe basılmak, imzalanmak ve tarih konulmak suretiyle onaylanacaktır.
Öte yandan, dağıtım ve denetimi Sağlık Bakanlığınca yapılan renkli reçeteler bu Genel Tebliğ kapsamına girmemektedir. Bu reçetelerin uygulamasına aynen devam edilecektir. Ancak, bu reçeteler düzenlenirken düzenleyen doktorun adı, soyadı, vergi dairesi ve hesap numarası bir kaşe ile basılacak veya elle yazılacaktır. Ayrıca bu reçetelerde düzenleme tarihi ve hastanın adı, soyadı ve adresi mutlaka yer alacaktır.
Bu Genel Tebliğ ile belirlenen usul ve esaslara uymayanlar hakkında Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre gerekli ceza uygulanacaktır.
Tebliğ olunur.
(*) 16.12.1997 gün ve mükerrer 23202 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır. 260 sıra numaralı Tebliğle gönderilme işlemi kaldırılmıştır.